Zgłębienie topografii i wszystkich atrakcji turystycznych tego niezwykle egzotycznego miasta, które jest swoistą mieszanką azjatyckich kultur nie do końca jest możliwe, dlatego bez wątpienia Bangkok jest doskonałym celem wypraw turystycznych. Słowo Bangkok oznacza „Miasto Dzikich Śliwek”, chociaż ma wiele pokrewnych znaczeń, a jego oficjalna nazwa składająca się z kilkunastu wyrazów jest najdłuższą na świecie. Wielomilionowa aglomeracja kojarzy się z nieustannym chaosem komunikacyjnym i przestrzennym, ale jest także skarbnicą zabytków z niepowtarzalną atmosferą, w którą wkomponowały się nowoczesne drapacze chmur, hotele, niekończące się pasaże handlowe oraz kanały z przemykającymi po nich barwnymi łodziami zabierającymi turystów na przejażdżki. Miasto zachwyca swoim pięknem, na które składa się nowoczesność, tradycja, różnobarwna kultura oraz nocne życie w blasku kolorowych neonów.

Stolica Tajlandii położona jest w południowej części kraju nad rzeką Menam zwaną również Chao Phraya, która 40 km dalej uchodzi do Zatoki Tajlandzkiej. Ogromną metropolię łącznie z przedmieściami zamieszkuje około 10 mln ludzi stawiając jednocześnie Bangkok na 22 miejscu na świecie. Pierwszymi osadnikami na tych ziemiach były ludy Mon oraz Khmerowie, którzy ostatecznie zostali wyparci przez Tajów pochodzących z Chin. Założone przez nich w XII w. państwo Sukhotaj w kolejnych stuleciach zastąpiło królestwo Syjamu. Po zniszczeniu  przez Birmańczyków w 1767 r., zostało następnie przekazane generałowi Czao Phya Czakri przybierającemu od tego momentu imię Rama I. Architektura tajska łączy Bangkok z przeszłością, chociaż jego oficjalne początki sięgają dopiero roku 1782, kiedy król Rama I przeniósł stolicę królestwa do niepozornej miejscowości po drugiej stronie rzeki wznosząc jednocześnie siedzibę władzy tworzonej na wzór dawnej stolicy Ajutthai. Początkowo życie miasta toczyło się wśród sieci kanałów, dzięki której określa się je jako „Wenecję Wschodu”, niemniej po rozwoju gospodarczym przypadającym na drugą połowę XIX w. drogi wodne zostały zastąpione lądowymi, a do metropolii zaczęły przybywać tysiące nowych mieszkańców.

Podczas zwiedzania Bangkoku można od razu zauważyć, że nie ma tam ścisłego centrum, dlatego jego poznanie może okazać się niemałym wyzwaniem. Niezwykle ekscytujące miasto najlepiej zacząć zwiedzać od miejsca, w którym przeważnie gromadzi się najwięcej turystów, czyli wyspy Rattanakosin będącej jednocześnie zabytkowym i kulturalnym sercem stolicy oraz królewską enklawą. Znajduje się tam wiele niebywałych zabytków, z których najtłumniej, co świadczy o ich atrakcyjności turystycznej, oblegany jest Wielki Pałac należący do największych cudów Azji, a także słynne zespoły świątynne Wat Mahathat, Wat Suthat i Wat Phra Kaeo z prawdziwym skarbem, jakim jest szmaragdowy posąg Buddy. Przy okazji pobytu w niezwykłym miejscu warto rzucić okiem na największe uniwersytety w mieście oraz zaglądnąć do Muzeum i Galerii Narodowej. Cała wyspa jest magicznym światem złotych wieżyczek i kunsztownie wykonanych pawilonów ozdobionych mitycznymi stworami, w którym w niebywały sposób wymieszana jest architektura tajska z wpływami zachodnimi. Przy zwiedzaniu tych zadziwiających miejsc koniecznie należy pamiętać o odpowiednim stroju. Kolejnym ciekawym zabytkiem jest królewski klasztor Wat Po, w którego misternych murach można natknąć się na spacerujących mnichów, astrologów, masażystów i odpoczywającą młodzież szkolną. Do największych atrakcji klasztoru należy zadziwiający pomnik leżącego Buddy oraz Wzgórze Powykręcanych Pustelników usiane figurami o zaskakujących pozach. Nieopodal tego miejsca, w szkole masażu, można liczyć na najbardziej profesjonalny masaż tajski, jaki tylko jest się w stanie wymarzyć.

Wielu turystów z przyjemnością zagląda do Dzielnicy Chińskiej ograniczonej przez rzekę Chao Phraya i ulicę Charoen Krung. Powstała w XVIII w. „Chinatown” jest jedną z najstarszych w mieście, a jej największą atrakcją są setki sklepików z wyszukanymi produktami. Podczas spaceru wśród chaotycznie porozstawianych straganów warto zahaczyć o pawilon wegetariański Boonsamakan, czyli niewielką świątynię ze wspaniałymi, chińskimi rzeźbami, zadziwiający zaułek Sampeng Lane z ciekawymi sklepikami czy Stary Rynek Talaad Kao z barwnym targowiskiem. Na południowym skraju egzotycznej dzielnicy wznosi się świątynia Wat Traimit z największym złotym posągiem Buddy na świecie.

Nieco inny charakter turystyczny ma wschodni Bangkok z miejskim krajobrazem zdominowanym przez hotele, budynki biurowe i domy mieszkalne. Dzielnicę najlepiej jest podziwiać z kolejki naziemnej Skytrain, a jej charakterystycznym miejscem jest targ Chatuchak pełen fascynujących towarów, usług i rozrywek. Między ulicami Silom i Ploen Chit rozciąga się ogromne centrum miasta, po którym spacer obfituje w odwiedziny w najlepszych tajskich sklepach i restauracjach. Od miejskiego zgiełku najlepiej uciec do Parku Lumphini rozciągającego się wzdłuż sztucznego jeziora, po którym można pływać łodziami i odpoczywać na brzegach kontrastujących z bujną zielenią, by z nowymi siłami zabrać się za zwiedzanie dzielnicy Dusit. Zachowały się tam stare, niewysokie budynki przy wysadzanych drzewami ulicach prowadzących do najważniejszych instytucji rządowych, królewskich pałaców oraz parków publicznych. Dzielnica jako jedyna w Bangkoku obrazuje charakter przestrzenny miasta, a jej największymi atrakcjami są Park Dusit z Muzeum Zegarów, Muzeum Królewskich Powozów, ZOO oraz pałac Vimanmek – bajkowa rezydencja królewska licząca blisko sto pokoi, zwana również „pałacem w chmurach”. Wart zobaczenia jest także Dwór Królewski z interesującą architekturą stylu europejskiego i tajskiego, a także zespół pałacowy Wang Suan Pakkard zachwycający swoją magią. Specyficzną atmosferę tworzą turyści i podróżnicy z całego świata przemierzający ulicę Khao San w poszukiwaniu wyszukanych pamiątek, natomiast ciekawscy spacerowicze zaglądają do owianego legendami Domu Jima Thompsona, w którym amerykański architekt i poszukiwacz przygód urządził interesujące muzeum.

Wyjątkowym budynkiem jest Wat Arun upamiętniający hinduskiego boga świtu Arunę, a także interesująco prezentuje się Pomnik Demokracji będący hołdem dla tajlandzkich ruchów oporu z lat 30. XX w. W Bangkoku znajduje się ponadto wiele ciekawych muzeów, niezliczona ilość świątyń i barwnych targów. Wśród dodatkowych atrakcji, z których najbardziej zadowolone będą dzieci, można wymienić chociażby Siam Ocean World – największe w Tajlandii oceanarium czy znajdujące się na obrzeżach miasta Safari World z setkami gatunków dzikich zwierząt. Spragnieni kąpieli turyści mogą wybrać się do Siam Park z atrakcjami w postaci sztucznej plaży, zjeżdżalni wodnych, basenów i kolejek górskich, natomiast na miłośników wspaniałych widoków czeka Bayoke Sky Tower z ekskluzywnymi restauracjami i tarasami widokowymi. W czasie, gdy najmłodsi będą zafascynowani zadziwiającym lunaparkiem Dream World, turyści o mocnych nerwach mogą zajrzeć na budzącą emocje Farmę Węży. Wielu turystów wybiera inną formę zwiedzania miasta, jaką jest poruszanie się łodziami po niezliczonych kanałach i rzece. Wspaniała wycieczka nie tylko obfituje w niezapomniane przygody, ale także zahacza o najważniejsze zabytki miasta.

Bangkok nigdy nie zasypia, więc po emocjonującym zwiedzaniu miasta najlepiej wybrać się na drinka do przytulnych knajpek przy Thanon Phra Athit czy Thanon Sukhumvit lub zawitać w największym centrum rozrywki w rejon Patpong Road. Niezapomniane przeżycia gwarantują również wizyty w wielu miejscach związanych z tajską kulturą, w tym Teatrze Narodowym lub teatrze tanecznym Lakon. Bangkok to miasto spełnienia wielu marzeń i niecodziennych, egzotycznych przygód. Oprócz atrakcji turystycznych stolica Tajlandii oferuje turystom doskonałą bazę noclegową w każdym przedziale cenowym, wyszukane lokale gastronomiczne, salony tajskiego masażu oraz prawdziwe „eldorado” dla miłośników zakupów.

Kuchnia tajska ma tę zaletę, że nie jest w Polsce dobrze znana, przez co turyści wybierający się do Tajlandii mogą oszaleć na jej punkcie. Intensywność smaków w powiązaniu z warzywami i egzotycznymi gatunkami owoców daje mieszankę odzwierciedlającą przede wszystkim obraz życia odległego kraju, ale także całą gamę potraw, których liczby nie byłby w stanie zliczyć żaden wyrafinowany podróżnik. Podobnie jest z dzienną ilością posiłków, dlatego nie ma stałych godzin przyrządzania dań, a czas otwarcia restauracji również bywa różny. Potrawy są wręcz rzeźbione z najrozmaitszych składników, najczęściej są ostre i obficie doprawione chili.

Niezależnie od miejsca pobytu, w restauracjach można zamówić dania pochodzące z najodleglejszych zakątków królestwa. Restauratorzy są wyczuleni na normy sanitarne, dlatego serwują najświeższe potrawy, niemniej jednak z przydrożnych jadłodajni, podobnie jak z usług ulicznych sprzedawców należy korzystać z dużą ostrożnością.

Tajlandczycy lubią biesiadować, długo spożywać potrawy i korzystać z szerokiego wachlarza ich różnorodności, dlatego zawsze warto jeść w jak największym towarzystwie, by skosztować jak najwięcej potraw. Dania w takich sytuacjach są w tradycyjny sposób ustawiane na macie rozłożonej na podłodze i z powodzeniem można próbować każdego z nich.

Tajlandia ma tradycje kulinarne pochodzące z Chin, Laosu, Birmy i Indii, a kucharze najczęściej kierują się zasadą „5 smaków”, której harmonia polega na starannym dobieraniu: słodyczy, ostrości, kwaśności, słoności i goryczy. Tradycja nakazuje jadanie z tzw. woka, czyli naczynia przypominającego miskę z uchwytami do szybkiego przyrządzania potraw na ogniu. W większości przypadków jednak każdy dostaje miseczkę ryżu i sam dobiera sobie pozostałe składniki.

Tajskie kompozycje kulinarne bazują najczęściej na ryżu – kow, mleku kokosowym, owocach morza oraz kombinacji sosów curry, do których zamiast czystej soli używany jest słony sos rybny nam plaa. Ryż przygotowywany jest na „sto” różnych sposobów, a wszystkie dodatki wzbogacone są aromatycznymi przyprawami i ziołami, gdyż Tajowie wierzą w zdrowotne i magiczne znaczenie takich składników. Warto pamiętać, że niektóre dania spożywa się palcami i przykładowo jest to gęsty, kleisty ryż, który lepi się prawą ręką w niewielkie kulki i macza następnie w podanych sosach. Dania z takimi dodatkami jak curry są filarem kuchni, a najbardziej znanym daniem jest gęsty sos z kurczakiem i pokrojonym bakłażanem – kaeng kiaw wan kai. Przykładowo w restauracyjnym menu można rozróżnić curry czerwone z mięsem wołowym lub wieprzowym kaeng pet oraz curry z posmakiem kokosu przygotowane na sucho – phanaeng.

Wpływy Birmy widać na przykład w potrawce z wieprzowiny z sosem curry, imbirem, kurkumą i tamaryndem, natomiast portugalskimi korzeniami charakteryzuje się muu pat priaw wan – wieprzowina przyrządzona na słodko-kwaśno. Turyści często rozglądają się za tom kha kai – gęstym curry na bazie mleczka kokosowego z kurczakiem i ciekawą odmianą trawy jaką jest palczatka kosmata. Warto również spróbować tajskiej zupy z krewetkami i pomidorami przyprawioną kolendrą, palczatką cytrynową i chili, która po ugotowaniu podawana jest wraz z niewielkim kociołkiem. Głodni turyści z pewnością ulegną duszonej w bananowym liściu zapiekance z owoców morza, kawałków ryb i skorupiaków w przecierze kokosowym – ho mok talay.

Pałeczki są używane w Tajlandii tylko do jedzenia makaronu – phat, który wprowadzili Chińczycy, a bardzo często można go kupić w niewielkich sklepikach otwartych na oścież. Makaron może być podawany na sucho, mokro lub w postaci zupy, a najznamienitsze dania to: pat tai – smażony w woku z tofu (twarożkiem sojowym), siekanymi jarzynami i suszonymi krewetkami, bami haeng mu daeng – pszeniczny makaron z plastrami czerwonej wieprzowiny czy pad see yoo – tzw. chiński makaron w sojowym sosie.

Dodatkiem do dań są wspaniałe, wytrawne sałatki tajlandzkie zwane yam, do których używa się beztłuszczowych sosów i najczęściej jest to sos sojowy, rybny lub wytworzony z limonki. Smaczna jest przede wszystkim yam thalay – sałatka z ugotowanych owoców morza ułożonych na liściach sałaty lub so tam – sałatka z papai połączona z chili i kawałkami kurczaka.

Turyści z Polski z pewnością zainteresują się egzotycznymi owocami, gdyż oprócz znanych w Europie bananów i arbuzów można rozkoszować się smakiem papai, kantalupy, mangostanu, pomelo, rambutanu, gujawy czy owoców longan. Na bazie tych owoców powstają również orzeźwiające soki. Po kulinarnych podbojach warto na trawienie sięgnąć po coś mocniejszego. Może alkoholowy rynek tajlandzki nie jest oszałamiający, niemniej najczęściej pija się piwo Singha, Kloster i Chang lub whisky Saeng Thip. Popularna, szczególnie wśród mężczyzn, jest wódka z ryżu zwana mekhong, a także rum o egzotycznej nazwie Sang Som.

Prawdziwym wyzwaniem jest natomiast wypicie kawy, która jest gęstym, smolistym i mocnym płynem z dodatkiem cykorii, chociaż prawdziwy jej skład dla większości turystów pozostaje wielką tajemnicą.

Dla obcokrajowców spotkanie z kulturą i tajlandzkimi obyczajami może okazać się ciekawym i niespodziewanym doświadczeniem. Tajlandia w swojej historii narodowej uniknęła długich okupacji i wojen w odróżnieniu od sąsiednich regionów, dlatego jej mieszkańcy uważają, że mieszkają w „kraju wolnych ludzi” i przyjaźnie, z uśmiechem na twarzy odnoszą się do turystów. Wśród Tajów można czuć się bezpiecznie i bezgranicznie oddać się zabawie i radości skrywającej się pod określeniem sanuk, chociaż należy pamiętać, że sam uśmiech w Tajlandii ma kilkanaście znaczeń i może wyrażać również smutek. Ważne jest także postępowanie mieszkańców Tajlandii, prowadzące do łagodzenia wszelkich konfliktów i nieporozumień, określane jako mai pen rai. Często w trudnych sytuacjach można zobaczyć uśmiechniętych Tajów próbujących pomóc zakłopotanemu turyście i starających się rozładować kłopotliwą sytuację. Warto z takiej pomocy skorzystać, gdyż bardzo często może ona okazać się bardzo przydatna.

Przywiązanie do tradycji i narodu można zaobserwować każdego ranka, gdy w większości miast na maszty wciągana jest flaga państwowa symbolizująca buddyzm, ziemię, lud i monarchię. Tradycyjna jest także religia obowiązująca w Tajlandii, mająca silny wpływ na stosunek do życia. Chociaż w kraju żyje kilka grup etnicznych posługujących się różnymi dialektami, to łączy je kultura, wartości społeczne i przede wszystkim buddyzm wytyczający drogę postępowania i będący podstawą codziennego życia. Dlatego turyści odwiedzający ten piękny kraj powinni szanować obyczaje z tym związane. Niektóre, nawet nieświadome zachowania, mogą być źle odbierane czy nawet piętnowane, dlatego przed zwiedzaniem świątyń należy zdjąć buty i zadbać o odpowiedni strój z długimi rękawami, spodniami i skromnymi sukienkami zakrywającymi ramiona u kobiet. Odpowiedni ubiór obowiązuje również w muzeach, ambasadach, instytucjach i oficjalnych restauracjach. Z szacunkiem należy podchodzić do posągów Buddy, w żadnym wypadku nie można ich dotykać, a fotografować należy dyskretnie, bez zwracania na siebie uwagi. Turystów może zdziwić powszechna obecność mnichów, którzy nawet w komunikacji publicznej mają swoje miejsca, niemniej obowiązuje ich surowa zasada czystości, dlatego pod żadnym pozorem nie można dotknąć nawet stroju mnicha, co w szczególności dotyczy kobiet.

Z racji tego, że głowa w buddyzmie i hinduizmie jest ośrodkiem mądrości również nie wolno dotykać czy klepać tej części ciała, by nie wywołać niepotrzebnego napięcia, chociaż w europejskiej kulturze jest to zupełnie normalny i przyjacielski gest. Z kolei za niestosowne uchodzi zakładanie nogi na nogę czy kopnięcie czegoś w gniewie, a tym bardziej skierowanie stóp w stronę Buddy. Wiąże się to z tym, że stopy są pod względem duchowym uważane za najniższą część ciała. Tajowie podają większość przedmiotów prawą ręką, gdyż lewą uważają za „nieczystą” przeznaczoną do używania w toalecie – wypadałoby, żeby turyści postępowali tak samo.

Na słyszane powitanie wai nie należy odpowiadać, a jedynie uśmiechnąć się przyjaźnie. Warto również nauczyć się kilku słów powitalnych odnoszących się do kobiety: sawadee ka i do mężczyzny sawadee krap. Najlepiej używać ogólnego powitania i pożegnania sawadee z lekkim skłonem i dłońmi w modlitewnym geście dotykającymi czubka nosa. Tajowie zwracają się do wszystkich po imieniu i w taki właśnie sposób najlepiej odwzajemniać kontakty z tymi otwartymi ludźmi, dodając na początku słówko khun oznaczające „szanowny/szanowna”.

Chociaż Tajowie tolerują krytykę społeczeństwa, nietaktem jest żartowanie z rodziny królewskiej, a tym bardziej obrażanie monarchii, co może nawet skutkować problemami z prawem. W miejscach publicznych lepiej nie podnosić głosu i głośno nie gestykulować, by nie wzbudzać niczyjej uwagi. Podobnie jest z całowaniem się i przytulaniem, niemniej czynności takie w dyskotekach i barach są dopuszczalne.

W Tajlandii obowiązuje bardzo ważna etykieta zachowania się przy stole, a jej łamanie świadczy o ignorancji współbiesiadników. Nietaktem jest jedzenie kęsów widelcem trzymanym w prawej dłoni. Widelec służy wyłącznie do nakładania jedzenia na łyżkę, którą trzyma się w prawej ręce, natomiast noże podawane są tylko do dań europejskich. Kiedy posiłki podane są na dużym talerzu stosowniej jest nakładać sobie sukcesywnie mniejsze porcje niż na raz jedną dużą.

W całym kraju obowiązuje zakaz palenia papierosów w lokalach, na dworcach, i w różnego rodzaju instytucjach, a złamanie zakazu grozi wysokimi karami finansowymi.

Tradycyjnym elementem tajskiej kultury jest masaż, z którego korzysta wielu turystów. Taka forma poprawia nie tylko samopoczucie, ale jest także jedną z gałęzi tradycyjnej medycyny tego kraju, więc warto wydać „parę bahatów” na taką niebiańską przyjemność. W wielu miejscach można spotkać wirtuozów masażu dokonujących cudów na podróżnikach skarżących się na dolegliwości.

Ważnym elementem mocno zaznaczonym w tradycji tajlandzkiej jest boks i tradycyjne sztuki walki mające wymiar niemalże rytualny, a także ludowe przedstawienia teatralne li-khe i pełen wdzięku balet lakhon. Dużą popularnością, szczególnie wśród młodych chłopców, cieszy się natomiast takraw – dyscyplina podobna do piłki nożnej, siatkówki i gimnastyki polegająca na grze ratanową piłeczką.

Nakhon Pathom – miasto położone niedaleko Bangkoku przyciąga turystów najwyższą na świecie budowlą buddyjską, jaką jest Czedi Phra Pathom. Miejscowość jest również ciekawa pod względem historycznym, gdyż została założona kilka wieków przed naszą erą i pełniła rolę ważnego portu rzecznego królestwa Suwannaphum. Według legend właśnie z tego miasta, za rządów mitycznego króla Asoki Wielkiego, wysłano dwóch mnichów do szczerzenia buddyzmu i w ten sposób rozpoczął się rozwój tej religii. W VI w. n.e. Nakhon Pathom zamieszkiwał lud Monów i z tego czasu zachowały się napisy wyryte na wielu kamieniach. Niezwykła kopuła Czedi Phra Pathom do dziś góruje nad miastem zachwycając turystów złoto-pomarańczowym pokryciem i olbrzymimi rozmiarami. Wokół świątyni można podziwiać wiele ciekawych budynków oraz kolekcję brązowych posągów Buddy. Do świętego miejsca pielgrzymują wierni, o których obecności świadczą bijące dzwony otaczające „czedi”. Na okolicznych bazarach można rozglądnąć się za ciekawymi pamiątkami, skosztować mrożonej kawy lub spojrzeć w przyszłość za sprawą miejscowych wróżbitów. Przy okazji warto obejrzeć Sanam Chan – pałac zajmowany przez państwowe urzędy z charakterystyczną zabudową tajsko-europejską oraz przytulnym parkiem dającym schronienie przed promieniami słonecznymi. Turyści zmierzający z Bangkoku do Nakhon Pathom często zahaczają o pływający targ Damnoen Saduak oraz Ogród Różany położony nad rzeką Nakorn Chaisri. Magiczne miejsce sąsiaduje z dużym jeziorem, przy którym można zatrzymać się na dłużej w atrakcyjnym ośrodku wypoczynkowym z ekskluzywnym polem golfowym. Lokalną atrakcją jest tzw. pokaz kulturalny oczarowujący turystów tańcami, muzyką i sztukami walki. Uwagę podróżników przyciąga także Muzeum Ludzkich Wizerunków oraz widowiskowa tresura słoni w Samphran. Turyści interesujący się buddyzmem powinni udać się do parku tematycznego przedstawiającego sceny z życia Buddy – Phra Phutta Monthon.

Kanchanaburi – cała prowincja jest silnym magnesem przyciągającym turystów, którzy chcą przyjrzeć się tajskim obyczajom, poznać zadziwiającą architekturę oraz historyczną przeszłość kraju. Pierwsze ślady plemienne tego rejonu pochodzą z neolitu – można się z nimi zapoznać w położonym 30 km od miasta Muzeum Ban Kao. W przeszłości w tym miejscu biegł główny szlak handlowy do Indii, którego z czasem zaczęły bronić twierdze. Przykładowo po okresie panowania Khmerów w XII w. pozostał ciekawy fort w Muang Sing. Miasto niechlubnie zapisało się w historii II wojny światowej, kiedy to wzięci do niewoli żołnierze alianccy budowali w nieludzkich warunkach słynny „Most na rzece Kwai”. O poległych tysiącach jeńców i przymusowych robotników warto dowiedzieć się czegoś więcej w Muzeum Wojennym JEATH oddającym warunki oryginalnego obozu jenieckiego, a chwilę zadumy można przeżyć na zadbanym Cmentarzu Wojennym Kanchanaburi. Dla podtrzymania historycznego klimatu koniecznie trzeba obejrzeć sam most na rzece Kwai, który jest co prawda niezbyt imponującą, współczesną konstrukcją, ale przywołuje na myśl trudne wydarzenia z przeszłości. W okolicy mostu znajdują się liczne restauracje, w których z filiżanką kawy w ręku można podziwiać malownicze zakola rzeki. Po drodze do miasta warto również zwiedzić dwie ciekawe świątynie buddyjskie Wat Tham Sua i Wat Tham Kao Noi nawiązujące do klasycznego tajskiego stylu.

Park Narodowy Ajrawata – niezwykle egzotyczne i magiczne miejsce, którego wodospady należą do jednych z najbardziej znanych w Tajlandii. Nazwa parku pochodzi od formacji skalnych przypominających słonia, znajdujących się przy jednym z wodospadów. Przy wodospadach znajdują się niewielkie jeziorka z krystalicznie czystą wodą, w których po emocjonującej wyprawie można zażywać orzeźwiających kąpieli. Okoliczną atrakcją przyciągającą w weekendy mieszkańców Bangkoku jest sztuczny zbiornik wodny Si Nakharin doskonale nadający się do aktywnego spędzania wolnego czasu. Na jego terenie funkcjonuje wiele wypożyczalni sprzętów wodnych oraz wzniesione na pływających tratwach przyjemne hotele, w których można spędzić niezapomniane, wakacyjne chwile.

Ajutthaja – narodowy skarb Tajlandii wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Baśniowe miasto założone w 1350 r. przez kilka stuleci było stolicą królestwa i należało do grupy największych miast w Azji. Nazwę odnoszącą się do mitycznego królestwa nadał miastu Rama Thibodi przystępując jednocześnie do budowy olśniewających pałaców i bogatych świątyń. Władcy Ajutthaja prowadzili liczne wojny między innymi z Birmą, Laosem i Kambodżą, na skutek których miasto zostało poważnie zniszczone, a o dawnej świetności przypominają ruiny pałaców z czerwonej cegły, miejsca kultu i pozostałości świątyń. Zabytków jest tak wiele, iż ciężko je obejrzeć w ciągu jednego dnia, niemniej jednak warto zagłębić się w morze ruin starego miasta rozkładającego się na wyspie otoczonej wodami trzech rzek. Najwięcej spacerujących turystów można spotkać przy pałacu Chan Kasem kryjącym najstarsze muzeum Ajutthai. Pamiątkowe fotografie warto zrobić przy świątyni Wat Ratchaburana wybudowanej w 1424 r. przez króla Borommaracha I z kryptą kryjącą przed wiekami potężne skarby. Interesująca jest także „Świątynia Wielkich Relikwii” Wat Mahathat zdradzającą wpływy khmerskich budowniczych. Chao Sam Phraya to nazwa Muzeum Narodowego prezentującego wszystkie ważniejsze kierunki tajskiej sztuki, zawierające między innymi złote przedmioty znalezione w Ratchaburana i przeróżne posągi Buddy. Istotnym punktem na mapie turystycznej miasta jest serce najważniejszego zespołu świątynnego, czyli Wat Phra Si Sanphet. Chociaż świątynia sprawia wrażenie zupełnej ruiny, stanowi jeden z najważniejszych zabytków miasta. Ajutthaja można zwiedzić na kilka sposobów, niemniej turyści bardzo często wypożyczają rowery i w aktywnej formie próbują zobaczyć jak najwięcej zabytków.

Bang Pa-in – niedaleko Bangkoku znajduje się niezwykły pałac, który od lat pełnił funkcje letniej rezydencji królów. Na pałacowy zespół budynków składa się wiele budowli odzwierciedlających mieszaninę stylów: francuskiego, wiktoriańskiego, chińskiego i klasycznego tajskiego. Turyści zachwycają się królewskimi ogrodami, po których można odbywać wielogodzinne spacery. Interesująco przedstawiają się obiekty takie jak: budynek Phra Thinang Aisawan Thippa-at znajdujący się na środku jeziora odbijającego promienie słoneczne; Phra Thinang Wehat Chamrun – rezydencja zwana pekińskim pałacem z wieloma muzealnymi eksponatami wewnątrz; Phra Thinang Warophat Phiman – dwukondygnacyjna rezydencja w stylu europejskim z przepiękną salą tronową; Ho Withun Thaksana – zadziwiająca wieża Królewskiego Obserwatorium oraz Pomnik Królowej wykonany z białego marmuru. Ciekawostką jest jedyna w Tajlandii świątynia Wat Nivet Thamaprawat zbudowana w stylu europejskim, do której można dostać się kolejką linową.

Wat Phra Phutthabat – turyści, którzy chcą zobaczyć jak w Tajlandii wyglądają obrzędy religijne powinni wybrać się do jednego z najbardziej czczonych „watów”, który znajduje się między miejscowościami Saraburi i Lop Buri. Świątynia często odwiedzana przez turystów i pielgrzymów powstała w XV w., a powodem jej wybudowania był legendarny odcisk stopy pozostawiony przez Buddę za czasów jego ziemskiego życia. Według legendy w olbrzymim odcisku nagromadziła się woda, która uleczyła kąpiącego się w niej myśliwego, a cudowna moc miejsca zaczęła przyciągać wiernych. Wejścia do świątyni strzegą mityczne wieże, natomiast jej najcenniejszym skarbem jest złocony odcisk świętej stopy. Dodatkową atrakcją świątyni są specjalne maszyny wróżące przyszłość oraz muzeum relikwii, w którym można podziwiać przedmioty poświęcone Buddzie. Najbardziej znane pielgrzymki przyciągające tłumy wiernych i turystów odbywają się co roku w lutym oraz w końcu marca.

Lop Buri – przed wiekami miasto było stolicą krainy zwanej Dwarawati i właśnie z tego okresu pochodzi najwięcej zabytków. Największą atrakcją tzw. „Wersalu Syjamu” jest zespół pałacowy Phra Narai Ratchaniwet łączący w sobie architekturę europejską i khmerską. Ciekawe posągi Buddy można zobaczyć w Muzeum Narodowym Lop Buri, natomiast najznamienitszym zabytkiem w mieście jest Wat Phra Si Rattana Mahathat – nietypowa świątynia z ostrymi łukami okien wskazującymi na wpływy europejskie i perskie. Spacer po ulicach miasta urozmaicają wszędobylskie małpy zaczepiające turystów i płatające zabawne figle.

Park Narodowy Khao Yai – doskonałe miejsce na ucieczkę z hałaśliwego Bangkoku, będące jednocześnie najstarszym parkiem narodowym w Tajlandii. Dla turystów przygotowano wiele krajobrazowych miejsc biwakowych oraz zakwaterowanie w okolicznych hotelach. Obszar parku zdominowały wiecznie zielone lasy szerokolistne, tereny trawiaste oraz najwyższe wzniesienia Khao Kieo i Khao Laem, z których można podziwiać niezapomniane widoki na bezmiar egzotycznej roślinności. Bogactwo rzadkich gatunków palm, paproci i pnączy można podziwiać na specjalnie wytyczonych szlakach turystycznych. Miejscowe biura organizują nocne wyprawy safari, na których nigdy nie brakuje emocji. Z niewielkiej odległości można podglądać dzikie zwierzęta żyjące na wolności.

Farma krokodyli – niezwykła farma w okolicy Muang Boran powstała w celu ochrony ginących gatunków krokodyli. Turyści mogą przyjrzeć się rzadko spotykanym gadom, zgłębić tajniki ich tresury oraz oglądnąć widowiskowe krokodyle zapasy. Przy farmie działa dodatkowo niewielkie zoo oraz wesołe miasteczko z rozmaitymi kolejkami.

Muang Boran – tzw. Stare Miasto poświęcone architekturze i historii Tajlandii, reklamowane jako największe na świecie muzeum pod gołym niebem. W specjalnie przygotowanym parku turyści mogą zobaczyć kopie najważniejszych budowli z całego kraju. Niezwykłą scenerię wzbogacają dodatkowo małe wodospady, potoki i skalne ogródki pełne bujnej zieleni.

Park Wodny Syjam – jedna z większych atrakcji okolic Bangkoku i raj dla miłośników basenów ze sztucznymi falami, rozmaitych zjeżdżalni i rozrywek związanych z doskonałą zabawą.

Kiedy najlepiej wybrać się do Bangkoku?
Najdogodniejszym okresem, z którego korzysta najwięcej turystów jest pora chłodna (tylko z nazwy) z miesiącami od listopada do lutego, kiedy temperatury oscylują między 28-32°C, są do wytrzymania i najlepiej nadają się do zwiedzania kraju. Klimat Tajlandii, która jest krajem tropikalnym z trzema klimatycznymi porami roku – gorącą, deszczową i chłodną, zmienia się bardzo często ze względu na położenie kraju w strefie przejściowej obszaru indo-malajskiego. Od czerwca do października trwa nieprzychylna ruchowi turystycznemu deszczowa pora powodowana monsunami z upałami sięgającymi 38°C, które znieść można tylko w pomieszczeniach klimatyzowanych. Wybierając się do Tajlandii, ze względu na tropikalny klimat, trzeba być przygotowanym zarówno na palący upał, jak i ulewne deszcze.

Tajlandia słynie z wielu świąt obchodzonych bardzo hucznie, dlatego w stolicy kraju warto pojawić się w trakcie ich trwania. Ciekawym przeżyciem może być Chiński Nowy Rok obchodzony w lutym na ulicach miasta, marcowe „puszczanie latawców”, lipcowe święto buddyjskie Asalaha Puja, wrześniowy Festiwal Księżyca czy październikowy Chiński Festiwal Wegetariański. Ciekawy jest także świąteczny jarmark odbywający się na Złotej Górze w listopadzie czy popularny wśród turystów Sylwester.

Jaka waluta obowiązuje w Tajlandii i jakie są orientacyjne ceny?
Walutą Tajlandii jest baht tajski (THB), 1 baht =100 satangów. Dla turystów z zachodu ceny w Tajlandii nie są wygórowane, a koszty wyżywienia i zakwaterowania, w porównaniu do biletów lotniczych, są tanie.

Gdzie i jakie pamiątki kupić w Bangkoku?
Wybór pamiątek w Tajlandii jest bardzo duży, a jakość wyrobów i przystępne ceny zachęcają do robienia zakupów. Można je kupić na straganach mniejszych miast, w sklepach rzemieślniczych specjalizujących się w pamiątkach i wielkich centrach handlowych nastawionych na ruch turystyczny. Najbardziej pożądane są wyroby rzemiosła artystycznego i dzieła sztuki. W niemalże każdym zakątku tego egzotycznego kraju można kupić biżuterię wysadzaną drogimi kamieniami, srebrne misy, przezroczystą, seledynową porcelanę, misternie wykonane figurki Buddy czy tajską odzież z delikatnego jedwabiu i doskonałej bawełny. W sprzedaży dostępny jest szeroki wybór wzorów zarówno nowoczesnych, jak i tradycyjnych. Turyści poszukują także trójkątnych poduszek, wyrobów artystycznych górskich plemion, rattanowych plecionek oraz rękodzielniczych wyrobów z cyny.  Egzotyczną pamiątką może być elegancka portmonetka wykonana z wytrzymałej trawy „yan lipao”, wyroby z laki czy unikalne dzieła sztuki, jakimi są maski „khon”. Z jedwabiu i papieru „sa” wytwarza się także poszukiwane przez turystów parasolki i wachlarze. W większości sklepów z pamiątkami i warsztatach rzemieślniczych warto pokusić się o targowanie, gdyż Tajlandczycy z dobrego serca obniżają ceny, a przy okazji można nieco poznać tajską kulturę.

W ogromnej metropolii znajduje się niezliczona ilość sklepów, dzielnic handlowych oraz targów, na których zwiedzaniu można spędzić wiele interesujących chwil. Najbardziej egzotycznym miejscem na zrobienie zakupów jest Dzielnica Chińska z targiem Pak Khlong Talaat, weekendowy targ Chatuchak oraz targowisko Pratunam na skrzyżowaniu dróg Phetburi i Ratchaprarop. Na nieco droższe zakupy warto wybrać się do ekskluzywnych domów handlowych: Siam Discovery Centre, Central World lub Gaysorn Plaza.

Jaki czas obowiązuje w Tajlandii?
W lecie do czasu polskiego dodajemy 5, a zimą 6 godzin.

Jak poruszać się Bangkoku?
Poruszanie po Tajlandii, szczególnie wzdłuż wybrzeża Zatoki Tajlandzkiej jest przyjemne i bezproblemowe. Wygodnym sposobem przemieszczania się jest kolej, która uchodzi za tani sposób podróżowania. Wycieczka pociągiem może być wspaniałym wprowadzeniem w poznawaniu krajobrazów Tajlandii. Do mniejszych miast można dojechać autobusem, chociaż dłuższe odległości lepiej pokonuje się pociągiem lub samolotem. Warto korzystać z prywatnych przewoźników, którzy zapewniają szybsze połączenia między miejscowościami turystycznymi.

Najlepszym sposobem na zwiedzenie okolic jest wypożyczenie samochodu, chociaż wiąże się to z pewnym ryzykiem. W centrach turystycznych działają międzynarodowe wypożyczalnie, niemniej warto poszukać atrakcyjnych cen i dużych rabatów w mniejszych kurortach. Należy jednak pamiętać, że najlepiej podpisywać, po wcześniejszym dokładnym zapoznaniu się, wyłącznie umowy angielskojęzyczne, gdyż turyści podpisujący dokumenty w języku lokalnym często padają ofiarami oszustw ze strony wypożyczalni. Przy wypożyczeniu samochodu wymagany jest depozyt w postaci paszportu, dlatego w razie jakichś nieprzewidzianych zdarzeń może być problem z jego odzyskaniem.

Należy pamiętać, że w Tajlandii obowiązuje ruch lewostronny, wymagane jest międzynarodowe prawo jazdy i odpowiednie ubezpieczenia, natomiast polskie prawo jazdy nie jest dokumentem uznawanym przez władze Tajlandii.  Drogi są w dobrym stanie, przynajmniej te łączące duże miasta i najważniejsze miejscowości turystyczne wybrzeża (przeważnie są to autostrady). Przejazd większością dróg jest darmowy, niemniej na niektórych odcinkach pobierane są niewysokie opłaty. Praktykowane jest oznakowanie informacyjne zarówno w języku tajskim, jak i angielskim.

Bangkok jest specyficznym miastem, które od wielu lat cierpi na chaos komunikacyjny i niekończące się korki, dlatego z punktu widzenia turysty lepiej jest zastanowić się wcześniej, jak zabrać się za poruszanie po tej ogromnej aglomeracji. Jedną z dogodniejszych możliwości jest przemieszczanie się za pomocą jednej linii metra, niemniej wielu turystów korzysta najczęściej z charakterystycznych, trójkołowych taksówek, tzw. „tuk-tuków”. Doskonałą formą przemieszczania są taksówki wodne oraz prywatne łodzie, których w mieście nie brakuje, a wiele najciekawszych miejsc oplecionych jest siecią kanałów wodnych. W celu szybkiego i widokowego przemieszczenia się do najodleglejszych dzielnic najlepiej skorzystać z doskonale prosperującej kolejki naziemnej Skytrain. Po Bangkoku kursuje również kilka rodzajów autobusów, podzielonych na poszczególne strefy miasta.

Jakie są ograniczenia celne w Tajlandii?
W Tajlandii nie ma ograniczeń dotyczących wwozu pieniędzy, a za zakup niektórych towarów przy wylocie można uzyskać zwrot podatku VAT (aktualne stawki na stronie MSZ), niemniej wcześniej trzeba odebrać odpowiednie zaświadczenie z miejsca zakupu towarów. Zakazany jest wwóz narkotyków, broni palnej, materiałów pornograficznych oraz niektórych gatunków roślin i zwierząt. Restrykcyjny zakaz dotyczy wywozu statuetek i wizerunków Buddy (wymagane jest wcześniejsze zaświadczenie wystawiane przez Ministerstwo Sztuki). Zakaz ten nie dotyczy drobnych wyrobów rzemieślniczych sprzedawanych na potrzeby turystyczne.

Jakie dokumenty potrzebne są w razie konieczności skorzystania z służby zdrowia w Tajlandii?
Ze względu na wysokie koszty leczenia przed wylotem do Tajlandii zaleca się wykupienie międzynarodowego ubezpieczenia zdrowotnego. Usługi medyczne są na wysokim poziomie, niemniej ich ceny są dużo droższe w stosunku do krajów europejskich. Polisy polskich towarzystw ubezpieczeniowych są w Tajlandii uznawane, o ile mają swoje przedstawicielstwo na terenie kraju. W hotelach o wysokim standardzie działają indywidualne placówki medyczne zapewniające gościom odpowiednią opiekę.

Ze względu na inną florę bakteryjną należy starannie wybierać restauracje lub jadać w hotelach, przestrzegać podstawowych zasad higieny niezbędnych w krajach tropikalnych oraz zwracać uwagę na warunki w jakich przygotowuje się i przechowuje jedzenie. Turyści powinni pić wyłącznie wodę butelkowaną, gdyż woda z kranu nie jest zdatna do picia.

Szczepienia ochronne nie są wymagane, niemniej szczególnie w krajach tropikalnych istnieją zagrożenia sanitarno-epidemiologicznych, dlatego przed wyjazdem warto sprawdzić czy szczepienia nie są zalecane sezonowo i profilaktycznie zaszczepić się przed wskazanymi chorobami. Poszczególne zalecenia sanitarne pozwalające uniknąć zachorowania na różne choroby dostępne są na stronie internetowej Państwowej Inspekcji Sanitarnej.

Turyści z Polski zwolnieni są z obowiązku wizowego na pobyt turystyczny nie dłuższy niż 30 dni. Przy wjeździe i wyjeździe wymagany jest paszport z co najmniej 6-miesięcznym okresem ważności liczonym od daty planowanego opuszczenia terytorium Tajlandii. Na terenie państwa obowiązek meldunkowy dotyczy wszystkich przyjezdnych, a stosowny formularz można wypełnić w hotelach, pensjonatach itp.

Szczegółowe i aktualne informacje można znaleźć na stronie MSZ: www.msz.gov.pl lub na stronie ambasady polskiej w Bangkoku: www.bangkok.polemb.net

Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Królestwie Tajlandii
Tajlandia, Bangkok, 100/81-82. 25th floor. Vongvanij Building B, Rama 9 Road, Huaykwang, 10310
Tel.: +66 2645 0367- 9 Tel. dyżurny: +66 819 364 618 Faks: +66 2645 0365
bangkok.amb.sekretariat.@msz.gov.pl
www.bangkok.polemb.net